در اندولیفت جسم مورد نظر ما بافت چربی و بافت پیوندی موجود در لایه‌های پوست است. پوست ما از نظر بافت شناسی سه لایه دارد: اپیدرم (روپوست)، درم (لایه میانی) و زیرپوست (هیپودرم). لایه‌ی میانی و زیرپوست حاوی بافت پیوندی، رشته‌های کلاژن، چربی، عروق خونی و اعصاب هستند.

اساس کار اندولیفت مشابه شیوه‌ی درمانی دیگری به نام لیزر لیپولیز است که برای از بین بردن بافت چربی در نواحی بزرگ‌تر مثل شکم استفاده می‌شود. در لیزر لیپولیز از لوله‌ی فلزی باریک (کانولا) استفادهی‌شود که در روش اندولیفت حذف شده و جای آن را میکروفیبر بسیار نازکی گرفته است. قطر میکروفیبر ۲۰۰ یا ۳۰۰ میکرون است، دقیقاً به اندازه‌ی ضخامت یک نخ خیاطی نازک. البته میکروفیبرها با ضخامت‌های دیگر هم وجود دارند که ممکن است بسته به محل درمان، مورد استفاده قرار بگیرند. این روش درمانی کاملاً سرپایی بوده، بدون نیاز به بی‌هوشی و همچنین بدون ایجاد برش انجام می‌شود.

با استفاده از روش اندولیفت می‌توان در بخش‌های عمقی یا سطحی پوست، تخریب‌هایی انتخابی و کنترل شده انجام داد که باعث تشکیل شبکه‌ای موقت از بافت فیبروز می‌شود. زمانی که بافتی از بدن آسیب ببیند، بافت پیوندی فیبروزی جایگزین آن می‌شود تا ترمیم بافت به مرور زمان تکمیل گردد. ایجاد بافت فیبروزی، باعث تحریک کلاژن سازی و بازآرایی اسکلت پوستی شده که موجب جوانسازی پوست می‌شود.